Πότε ήταν η τελευταία φορά που σου χαμογέλασε κάποιος άγνωστος στο δρόμο, χωρίς να έχει κάποιο κρυφό κίνητρο; Πότε θυμάσαι τελευταία τον εαυτό σου να χαιρετά κάποιον εγκάρδια και να ενδιαφέρεται πραγματικά για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άλλος και να μην αρκείσαι σε ένα απλό "επ, τι λέει;" ή "καλά είσαι; τα λέμε"; Πιθανότατα θα χρειαστεί να ανατρέξεις σε ένα παρελθόν που ήσουν ένας άλλος εαυτός σου, μια άλλη εκδοχή αυτού που τρέφεις αυταπάτες ότι είσαι ακόμα. Ενδέχεται να σου έχει συμβεί πρόσφατα, αλλά στοιχηματίζω ότι ήταν μια μεμονωμένη δόση φιλικότητας σε έναν εχθρικά διαμορφωμένο από εμάς κόσμο. Ζούμε σε έναν κόσμο απρόσωπο όπου ο καθένας πράττει καθημερινά βασικά πράγματα με έναν διεκπεραιωτικό τρόπο, τέτοιον που το ενδιαφέρον του για τους γύρω του έχει εξατμιστεί. Ικανοποιούμε τις ανάγκες μας με τρόπο που μόνο εμείς γνωρίζουμε, δε μοιραζόμαστε βιώματα, εμπειρίες και αδιαφορούμε προκλητικά για τα αντίστοιχα των διπλανών μας. "Τι φιλοσοφικές αρλού