Η ομάδα σου έχει επίθεση. Έχεις τη μπάλα στα χέρια σου και ο χρόνος εξαντλείται γρήγορα αλλά βασανιστικά. Η επιλογή είναι δική σου. Ή σουτάρεις ή τελειώνει ο χρόνος με τη μπάλα στα χέρια σου. Πάρε εκείνο το σουτ. Πάρε και το επόμενο, όσα άστοχα και αν έχεις επιχειρήσει. Μη φοβάσαι να ρισκάρεις. Θα χάσεις πολλά σουτ, θα αποτύχεις, θα πέσεις, θα ξανασηκωθείς και ξανά απ' την αρχή. Αυτή είναι η ζωή. Μην κοιτάς το ρολόι με τη μπάλα στα χέρια. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν η αποτυχία έχει διαφορετικά πρόσωπα. Είναι εκείνη που θα σε ρίξει στα βαθιά, αλλά και αυτή που θα ξεχάσεις σύντομα. Είναι εκείνη που προβληματίζεσαι για το τι θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά για να την αποφύγεις, αλλά και αυτή που νιώθεις σίγουρος ότι έχεις δώσει το 100% του εαυτού σου και δε θα μπορούσες να πράξεις αλλιώς. Είναι εκείνη που φωνάζει προειδοποιητικά λίγο πριν έρθει, αλλά και αυτή που ξαφνιάζει την ψευδαίσθηση της πιθανής επιτυχίας σου. Ωστόσο, ένα είναι σίγουρο, πως όλες οι αποτυχίες έχουν έναν κοινό