Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια αποτυχία πιο κοντά στην επιτυχία!

Η ομάδα σου έχει επίθεση. Έχεις τη μπάλα στα χέρια σου και ο χρόνος εξαντλείται γρήγορα αλλά βασανιστικά. Η επιλογή είναι δική σου. Ή σουτάρεις ή τελειώνει ο χρόνος με τη μπάλα στα χέρια σου. Πάρε εκείνο το σουτ. Πάρε και το επόμενο, όσα άστοχα και αν έχεις επιχειρήσει. Μη φοβάσαι να ρισκάρεις. Θα χάσεις πολλά σουτ, θα αποτύχεις, θα πέσεις, θα ξανασηκωθείς και ξανά απ' την αρχή. Αυτή είναι η ζωή. Μην κοιτάς το ρολόι με τη μπάλα στα χέρια. 

Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν η αποτυχία έχει διαφορετικά πρόσωπα. Είναι εκείνη που θα σε ρίξει στα βαθιά, αλλά και αυτή που θα ξεχάσεις σύντομα. Είναι εκείνη που προβληματίζεσαι για το τι θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά για να την αποφύγεις, αλλά και αυτή που νιώθεις σίγουρος ότι έχεις δώσει το 100% του εαυτού σου και δε θα μπορούσες να πράξεις αλλιώς. Είναι εκείνη που φωνάζει προειδοποιητικά λίγο πριν έρθει, αλλά και αυτή που ξαφνιάζει την ψευδαίσθηση της πιθανής επιτυχίας σου. Ωστόσο, ένα είναι σίγουρο, πως όλες οι αποτυχίες έχουν έναν κοινό σκοπό. Να χτίσουν έναν ανθεκτικό και ισχυρό χαρακτήρα για να πετύχει κάτι μεγάλο. 

Μη φοβάσαι να ρισκάρεις. Τις έχεις ανάγκη τις αποτυχίες. Δε θα πετύχεις ποτέ χωρίς αυτές. Ούτε θα πετύχεις κάτι κρατώντας τη μπάλα στα χέρια σου. Ποτέ! Μη συμβιβάζεσαι με καταστάσεις που δεν αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο τις προσδοκίες σου. Δε γεννήθηκες για να κρατάς τη μπάλα στα χέρια σου, αλλά για να σουτάρεις. Και να αστοχείς. Ξανά και ξανά.

Και θυμήσου και κάτι τελευταίο. Όταν νιώθεις ότι χρειάζεσαι μία αλλαγή μη διστάζεις να ενεργείς. Μίλα, σχεδίασε, πράξε. Μην είσαι παθητικός. Κανένας δε θα σου προσφέρει τη λύση που αναζητείς. Η λύση είναι πάντα μία. Μη σου μείνει η μπάλα στα χέρια. Σούταρε! Το αποτέλεσμα? Πιθανότατα θα αστοχήσεις, όμως να ξέρεις ότι είσαι μία αποτυχία πιο κοντά στην επιτυχία σου!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαύρη νύχτα

 Πόσο εύκολα αλλάζουν οι συνθήκες από τη μία στιγμή στην άλλη. Πόσο εύθραυστος είναι πλασμένος ο κόσμος μας. Μπορεί να μην το νιώθεις, αλλά όταν έρθει η δική σου στιγμή συμπαρασύρεσαι απ' το ρέμα και πλέον επιστροφή δεν υπάρχει. Ένας άνθρωπος το βίωσε εχθές. Ήταν η στιγμή του. Εκείνη τη στιγμή μαύρισαν όλα. Για τον ποδοσφαιριστή, τον γιατρό του αγώνα, τον αθλητισμό, τη δημοσιογραφία, αλλά και για τον ποδοσφαιριστή-γιατρό-προπονητή-δημοσιογράφο του πληκτρολογίου. Πιο πολύ, όμως, για έναν εξαιρετικό επιστήμονα και ξεχωριστό άνθρωπο, με εμπειρία όσο λίγοι συνάδελφοί του παγκοσμίως πάνω στην αθλητική τραυματιολογία, ο οποίος μετατράπηκε χθες σε σάκο του μποξ, γιατί? Διότι ξέχασε να ειδικευτεί ΚΑΙ στην ΩΡΛ, δεν κατείχε (όπως και κανένας γιατρός, σε κανένα γήπεδο παγκοσμίως) τα εργαλεία και τα μέσα για μία πλήρη ΩΡΛ εξέταση και το πιο αστείο από όλα, επειδή είχε φωτογραφηθεί στο παρελθόν με αθλητές και παράγοντες από όλα τα μήκη κύματος της χώρας.  Το τι ακούστηκε-γράφτηκε εχθές για...

Ωχ αδερφέ...

 《Κάλλιον του θεραπεύειν το προλαμβάνειν》μας είπε ο Ιπποκράτης, ωστόσο η λέξη πρόληψη μάλλον βρίσκεται βαθιά θαμμένη στο κατά τα άλλα πλούσιο λεξιλόγιό μας. Ως "πρόληψη" ορίζουμε την προσπάθεια που γίνεται για να προλάβουμε εκ των προτέρων και να αποτρέψουμε καταστάσεις με συχνά γνωστό αποτέλεσμα. Όσο γνωστό κι αν είναι το αποτέλεσμα, όμως, η ιστορία μας δείχνει ότι είμαστε αλλεργικοί στη λέξη πρόληψη.   Ας υποθέσουμε ότι είμαστε ενήμεροι για την τελική έκβαση ορισμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σαν κοινωνία. Δεν είμαι μάντης, ούτε γκουρού στις πιθανότητες και τις προβλέψεις. Ωστόσο, δε χρειάζεται πάρα απλή κοινή λογική για να προβλέψει κάποιος ότι η τυφλή οπαδική βία θα οδηγήσει στο θάνατο, οι ανεξέλεγκτες φωτιές θα κοστίσουν ακριβά (στο περιβάλλον, την υγεία, τις περιουσίες), η ανεπαρκής συντήρηση και ο ανύπαρκτος έλεγχος στο σιδηροδρομικό δίκτυο θα επιφέρουν δυστυχήματα και ότι η καθιστική ζωή και η κακή διατροφή θα σου στερήσουν ποιοτικά χρόνια ζωής. Ποιές είναι...